Ελληνική Γραφή και Μουσική της Αρχαιότητας

Τα προσφερόμενα εκπαιδευτικά προγράμματα για την Αρχαία Ελληνική Μουσική εστιάζουν σε επί μέρους πτυχές επί των θεματικών του αντικειμένου της Αρχαιομουσικολογίας (περιστάσεις της χρήσης της μουσικής, οργανολογία, θεωρία, σημειογραφία) και προσαρμόζουν την παρεχόμενη γνώση στα πλαίσια των μαθησιακών στόχων κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας. 

Ιδιαίτερη μέριμνα έχει δοθεί στη διδακτική μέθοδο που ακολουθείται κατά την πραγματοποίηση των προγραμμάτων. Δεδομένου ότι το περιεχόμενό τους συνιστά κατά το μεγαλύτερο μέρος του νέα γνώση τόσο για τους μαθητές, όσο και για μερίδα εκπαιδευτικών, κρίθηκε σκόπιμο να χρησιμοποιηθούν πρόσφορες διδακτικές μέθοδοι που προσελκύουν το ενδιαφέρον των μαθητών. Γι' αυτό το λόγο, έχουν ενταχθεί στις παρουσιάσεις μέσα βιωματικής διδασκαλίας και εργαλεία ανατροφοδότησης της παρεχόμενης πληροφορίας. Το πλούσιο οπτικό και ακουστικό υλικό προβολής σε συνδυασμό με τα φυσικά μοντέλα αρχαίων ελληνικών μουσικών οργάνων που διατίθενται, διασφαλίζει την ενεργή συμμετοχή των μαθητών στη σκιαγράφηση του ανάγλυφου του αρχαίου ελληνικού μουσικού πολιτισμού.

Χάριν στη διεπιστημονική φύση του αντικειμένου της Αρχαιομουσικολογίας, το περιεχόμενο των εισηγήσεων συνδέθηκε με διδακτικά αντικείμενα που οι μαθητές διδάσκονται στην αντίστοιχη τάξη (Μυθολογία, Αρχαία Ιστορία, Φυσική, Μαθηματικά). Έτσι, στο Δημοτικό, επί παραδείγματι, οι μαθητές της Ε΄ τάξης που διδάσκονται για πρώτη φορά το μάθημα της Φυσικής, εξοικειώνονται με τις αλλαγές στο ύψος του ήχου και στους παράγοντες που το μεταβάλουν: το μήκος, η διατομή και την τάση της χορδής (οι μαθητές ανακαλύπτουν αυτούς τους παράγοντες με τη βοήθεια των ανακατασκευών των αρχαίων εγχόρδων) ή το μήκος της στήλης του παλλόμενου αέρα στα πνευστά (ανακατασκευές αυλών). Οι μαθητές της Στ΄ Δημοτικού, που πραγματεύονται στην τάξη τους αριθμητικούς λόγους (Μαθηματικά), ανακαλύπτουν τις σχέσεις των αριθμών με τη βοήθεια του μονοχόρδου.

Ανάλογα με τη γνωσιακή στάθμη των τάξεων, τα εκπαιδευτικά προγράμματα  επικεντρώνονται στα όργανα και τις περιστάσεις της χρήσης τους (π.χ. αυλός στο μάθημα της τραγωδίας, η λύρα στην εκπαίδευση κ.ά.), στην ανίχνευση του ρόλου της μουσικής στην καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων, στην παρουσίαση και εξήγηση του αρχαίου μουσικού σημειογραφικού συστήματος και στην ανάδειξη των τεχνολογικών απαιτήσεων των οργάνων. Σε όλες τις περιπτώσεις οι μαθητές ανακαλύπτουν τον αρχαίο ήχο και το χρόνο, τα διαστήματα και τους ρυθμούς και επιχειρούν ακόμη και να τραγουδήσουν ή να εκτελέσουν σε ανακατασκευασμένα όργανα σωζόμενες αρχαιοελληνικές μελωδίες κερδίζοντας πολύτιμη βιωματική εμπειρία.